Życie na wsi – codzienność serbołużyckiej ludności wiejskiej

Na powierzchni około 600 m² zgromadzone są różnorakie eksponaty, będące niegdyś prywatną własnością mieszkańców wsi.

Zwiedzający mogą się tutaj zapoznać z typowymi codziennymi czynnościami ludności chłopskiej jak pranie, działanie masła,  gromadzenie zapasów żywności oraz tradycyjna obróbka lnu.

Sprzęt rolniczy oraz narzędzia świadczą o ciężkiej pracy, z jakiej utrzymywała się tutejsza ludność serbołużycka. Przeciwny biegun codzienności  wyznaczają eksponaty ukazujące radość z życia, związane z obyczajami ludowymi, ze świętowaniem oraz z barwnymi festynami.

Godny uwagi jest rzadko spotykany eksponat – historyczny karawan pogrzebowy. Ostatni raz użyto go w ceremonii pogrzebowej w roku 1964. Do miejsca ostatniego spoczynku dowieziono w nim wówczas trumnę z ciałem miejscowego Łużyczanina Hermanna Worcha, cenionego nauczyciela, kantora oraz chórmistrza.